خلق بوک؛ کتاب عملیات مهندسی در واقع تاریخ شفاهی کارنامۀ تروریستی بخش ویژۀ نظامی سازمان مجاهدین خلق است که دوران تاریک و مبهم فعالیت‌های این سازمان را از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۱ مورد بررسی قرار می‌دهد؛ برهه‌ای که فعالیت‌های نظامی منافقین موجب می‌شود پس از آن دیگر اجازۀ فعالیت رسمی در کشور نداشته باشند.
«عملیات مهندسی» پرده از اسنادی برداشته است که پیش از این در دسترس عموم نبود؛ اطلاعاتی از عملیات‌های نظامی منافقین و همچنین ضربه‌هایی که اطلاعات سپاه به این سازمان وارد کرده است. فیلم تحسین‌شدۀ «ماجرای نیمروز» نیز از جمله دستاوردهای این کتاب به حساب می‌آید، چرا که بخش زیادی از پژوهش‌های این فیلم وابسته به کتاب، نویسنده و راویان آن بوده است. نام این کتاب برگرفته از عنوان یکی از وحشیانه‌ترین برنامه‌های منافقین است که به واسطۀ مشکوک شدن به نیروهای درونی سازمان، شکنجه‌های خاص و عجیبی را علیه آنها اعمال می‌کردند.
در بخشی از کتاب “عملیات مهندسی” که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است درباره نحوه کشف اجساد و شناسایی پیکر شهدای کمیته آمده است:
در پی کشف اجساد متلاشی‌شده قربانیان عملیات مهندسی، موج وسیع انزجار از سازمان مجاهدین خلق به راه افتاد. یکی از اعضای دادستانی انقلاب اسلامی مرکز، روایت قابل‌توجهی از کشف شکنجه‌گاه خیابان بهار و پیدا کردن پیکر شهدای عملیات مهندسی تعریف کرد: «خسرو زندی ما را به جنازه‌های شهدا نبرد. ما از طریق این ملات‌هایی که اعضا برای مقام بالاترشان گزارش نوشته بودند، رموز این‌ها را باز کردیم و از این طریق به این موضوع رسیدیم که این‌ها مطلب جسد را با کد «ج» آورده‌اند. بعد که پیگیر شدیم خسرو بُرید. بعد این ما را به آن خانه خیابان بهار برد… رفتیم آنجا و خانه را دیدیم. گفت که شکنجه‌گاه اینجا بود. بعد گفت که آمده‌اند و این‌ها را برده‌اند و من دیگر چیزی نمی‌دانم، سعی می‌کرد که جای این شهدا را نگوید. یعنی ما از طریق ملات‌ها به این مسئله پی بردیم و به زندی گفتیم تو باید جایش را بگویی، او هم می‌گفت نمی‌دانم. آن زمان هم فلکه دوم صادقیه به سمت شمال بیابان بود. بعد ما او را به آنجا بردیم و چند جا را کندیم که به اجساد رسیدیم.»
از عملیات مهندسی بیشتر بدانید: