سازمان تروریستی مجاهدین خلق مبتنی بر ایدئولوژی التقاطی-کمونیستی در پی القاء اندیشه‌ها و اهداف خود است. این گروهک در تلاش است با وارونگی حقایق بتواند بر بستر تاریخ و رویدادها باور و اندیشه خود را با شگردهای مختلف رسوخ داده و بهره مد نظر را ببرد. تحریف حقیقت‌های تاریخی و اسناد قطعی، بدعت در اندیشه‌های دینی و دروغ‌پردازی هدفمند در رخدادهای جاری متناسب با اهداف سازمانی و ایدئولوژیک منافقین، بخشی از تاکتیک آن‌ها در القائات سازمانی است.

ایدئولوژی سازمان مجاهدین خلق به عنوان مجموعه‌ای از باورها، قضاوت‌ها و ایده‌های سازمان‌یافته، برخلاف سایر ایدئولوژی‌ها روشن و صریح نیست و دارای تناقض بسیار زیاد در مقام بیان و عمل است. به عبارت بهتر می‌تواند گفت سازمان مجاهدین خلق از یک ایدئولوژی شعاری و پوششی و یک ایدئولوژی سازمانی و عملی برخوردار است. شاید به طور کلان علت اطلاق واژه “منافق” برای این جریان سازمانی به دلیل همین تناقض آشکار در شعار و عمل ساختاری است. چه این‌که برخلاف ادعای رهبران موسس مجاهدین خلق، این جریان از ابتدا اسلام را به عنوان پوشش شعاری و ابزاری روح مانیفست خود اعلام کردند و نگرش التقاطی و مارکسیستی بخشی از ذات اولیه و حقیقی این سازمان بوده است.

ما در بخش ایدئولوژی به طور مستند به بررسی و تفسیر این تناقضات و معرفی ایدئولوژی حقیقی این سازمان تروریستی خواهیم پرداخت.

سازمان مجاهدین خلق و رهبران ادوار آن بارها  استقلال، عدم وابستگی به دولت‌ها و سازمان‌ها و مبارزه ابدی با امپریالیسم جهانی را به عنوان شعار و راهبرد ذاتی و لایتغیر خود اعلام کرده‌اند. اما بررسی مستندات غیرقابل خدشه و آشکار نشان می‌دهند این سازمان تروریستی متناسب با اهداف خود و برایدئولوژی و شعارهای اعلامی، از همکاری با هیچ دولت، سازمان تروریستی و سرویس اطلاعاتی دریغ نکرده است.

در این بخش به نمونه‌های مستند تاریخی و متعدد “همکاری صمیمانه” این سازمان تروریستی با مواردی مانند سرویس‌ها، سازمان‌های کشور-رژیم‌هایی مانند “اسرائیل، آمریکا، عربستان، بعث عراق، گروه‌های مسلح بحران سوریه، ساواک، نهضت آزادی و احزاب و اپوزیسیون‌های مسلح و معاند” می‌پردازیم.

سازمان تروریستی مجاهدین خلق بعد اخراج از عراق و حضور در کشور آلبانی، به جهت بعد مسافت و با هدایت سرویس جاسوسی آمریکا و اسرائیل و حمایت مالی سرویس جاسوسی عربستان اقدام به تشکیل یگان سایبری تروریسم مجازی کردند. کارویژه این یگان سایبری اقدام در راستای ابلاغ ماموریتی درون‌سازمانی یا ابلاغ سرویس‌های جاسوسی سه‌گانه فوق با هدف القائات فکری، ایجاد آشوب و هرج و مرج، پیاده سازی دکترین خشم و نفرت، مشغول سازی و شکاف‌های سیاسی واجتماعی در کنار انجام عملیات‌های خُرد و کلان تروریستی در داخل کشور و کشورهای حامی مقاومت است.

در مقابل جریان انقلابی و میهن‌پرست نیز با گرایش‌های مختلف فکری و سیاسی با توجه به نفرت موجود از این سازمان تروریستی و حامیان، در حال افشاگری و مبارزه فکری و مجازی در برابر القائات و اقدامات این سازمان و حلقه‌های سیاسی داخل کشور آن، هستند.

در این بخش با نگاه بازنشر، حمایت تولیدات محتوایی، هم‌افزایی کاربران فعال مجازی و آگاهی بخشی از اهداف این جریان تروریسم روانی، به بازتاب محتواهای تولیدی بر بستر شبکه‌های اجتماعی خواهیم پرداخت.

نهضت آزادی از احزاب سیاسی قبل از انقلاب و به سال ۱۳۴۰ و از حامیان جریان جبهه ملی و مصدق نخست وزیر مخلوع دوران پهلوی است. این حزب در ابتدای انقلاب و تشکیل کابینه دولت موقت، بیشتر مناصب سیاسی و اجرایی کشور را به اعضا و حامیان خود واگذار کرد. در روند تحولات انقلاب، این حزب و رهبران آن، زاویه خود با حکومت و جمهوری از نوع اسلامی را علنی کردند و به یک اپوزیسیون برانداز تبدیل شدند. آیت الله خمینی(ره) رهبر انقلاب اسلامی، بعدها این حزب را غیرقانونی اعلام و واگذاری هرگونه پست سیاسی، اجرایی و تقنینی به اعضا و حامیان آن مطلقا ممنوع اعلام کردند.

رابطه نهضت آزادی و سازمان مجاهدین خلق، به استناد روایت مهندس بازرگان (رهبر نهضت آزادی) و تقریرات امام خمینی(ره)، رابطه پدر و فرزندی است. عبارت “فرزندان عزیز مجاهد من” از بازرگان و عبارت “منافقین، این فرزندان عزیز مهندس بازرگان” از امام خمینی، عمق این رابطه را نشان می‌دهد.

در این بخش به روایت اسناد، به قرابت گفتمانی و هم‌آختیگی ایدئولوژی این دو با راهبردی مشخص می‌پردازیم.

تحولات تاریخی و فکری ۶۰ ساله گذشته به عنوان بخشی از هویت امروز ملت و جریان‌های سیاسی ایران است. تاریخی که بخش‌های کلیدی و حیاتی آن مغفول مانده است که بازخوانی مجدد آن می‌تواند بسیاری از ابهامات و سوالات تاریخی را گره‌گشایی و حقیقت رخدادها را روشن سازد.
در این بخش سعی بر آن است با مراجعه به اسناد مکتوب وقطعی ۶ دهه‌ی گذشته و مهندسی ارتباط اسناد، به موضوع فوق‌الذکر پرداخت تا با روشن شدن برخی حقایق، خطر “دوگانه‌ی متحدِ چپ-لیبرال” هویدا شود.
چرا ترور؟
تاریخ نیم قرن اخیر ایران همیشه با واژه ترور عجین بوده است. اما این ترور بیش از آن‌که توسط سرویس‌های جاسوسی اتفاق افتد، توسط جریان‌های داخلی رخ داده است. از ترورهای دهه‌ی ۵۰ و دوران پهلوی توسط گروه‌های مبارز علیه رژیم پهلوی گرفته است تا تروهای دهه‌ی شصت که بخش حیاتی و تلخ ادوار تاریخ ایران است.
فارغ از ترورهای قبل از انقلاب، تنها ۱۲ هزار ترور توسط سازمان مجاهدین خلق با کمک عناصر نفوذی و پوششی اتفاق افتاده است. ضمن اهمیت خون تک تک این عزیزان، در این بخش سعی بر این داریم به چرایی برخی ترورهای خاص بپردازیم و گره از برخی ابهامات و سوالات باز کرد که “چرا فلان شخص توسط سازمان تروریستی مجاهدین خلق ترور شد؟”