انتفاضه شعبانیه؛ همـکاری صمیمانه منافقین و رژیم بعث درسرکوب و قتل‌عام انتفاضـه شعبانیه مردم عراق
بخش اول: قیام مردمی علیه دیکتاتور
انتفاضه شعبانیه ۱۹۹۱، یکی از مهمترین حرکت‌های آزادی خواهانه در عراق است که از سوی رژیم بعثی دیکتاتور این کشور یعنی صدام سرکوب شد، اما همدستان او در این سرکوب کسانی بودند که امروز غربی‌ها از آن ها به عنوان آزادی‌خواه نام می‌برند!
انتفاضه شعبانیه قیام مردم عراق علیه حکومت صدام حسین است که در شعبان سال ۱۳۶۹ و دو سال پس از پایان جنگ ایران و عراق آغاز شد. این قیام از بصره شروع شد و معترضان ظرف مدت ۱۵ روز چهارده استان از هجده استان عراق را تصرف کردند.
در واکنش حزب بعث عراق، ده‌ها هزار نفر کشته و حدود دو میلیون نفر آواره شدند. تعدادی از روحانیون برجسته و محبوب دستگیر و یا اعدام شدند و شماری نیز از عراق فرار کردند. در ادامه این واکنش حزب بعث به حرم امام علی(ع) و حرم امام حسین(ع) آسیب جدی وارد آمد و همچنین بسیاری از مدارس دینی، مساجد و حسینیه‌ها تخریب شدند.
در جریان این قیام، معترضان کنترل استان‌های دیالی، واسط، میسان، بصره، ذی قار، مثنی، قادسیه، بابل، کربلا، نجف، دهوک، اربیل، کرکوک و سلیمانیه را به دست گرفتند و فقط استان‌های مرکزی شامل صلاح‌الدین، بغداد، نینوا و الانبار در کنترل حکومت باقی ماند. از این‌رو انتفاضه شعبانیه را بزرگ‌ترین چالش داخلی عراق در دوره صدام حسین دانسته‌اند.
تحرکات مردمی در نجف، در روز ۱۶ شعبان و به صورت تظاهرات در اطراف حرم امام علی(ع) آغاز شد. این اعتراضات پس از مدتی به درگیری‌های مسلحانه میان گروه‌های مردمی و نیروهای بعثی تبدیل شد و به کشته و مجروح شدن افرادی از هر دو گروه انجامید. درگیری‌ها تا ظهر ۱۷ شعبان ادامه داشت و منجر به پیروزی گروه‌های مردمی و برافراشته شدن پرچم‌های سبز در مرکز شهر گردید.
قیام در شهر کربلا روز ۱۸ شعبان آغاز شد. هر چند روز ۱۶ شعبان درگیری‌های پراکنده‌ای در این شهر اتفاق افتاده بود. تحرکات مردمی کربلا سه روز ادامه داشت و در روز سوم مردم کنترل شهر را به دست گرفتند.
بخش دوم: منافقین، ماشین کشتار صدام
در جریان این اعتراضات، سکوت متحدان غربی صدام در برابر کشته شدن ده‌ها معترض عراقی و نیز حمله توهین‌آمیز به اماکن مقدس شیعیان بخشی از تلاش برای جلوگیری از روی کار آمدن حکومتی دینی بود. آمریکا که در کویت به تازگی تجاوز صدام به این کشور را سرکوب کرده بود، با بازکردن منطقه پرواز ممنوع، چراغ سبز سرکوب را به صدام نشان داد. در کنار این ها گروهک تروریستی منافقین در سرکوب انتفاضه شعبانیه با حکومت عراق همکاری داشت. بنابر اسناد فراوان تاریخی، آنان در سرکوب مردم بصره نقش داشتند و تعداد زیادی از کشته‌ها را در گورهای جمعی دفن کردند.
برخی اعضای جدا شده از این سازمان، توضیحاتی در مورد این واقعه و عملیاتی که با نام مروارید انجام شد، ارائه کرده‌اند. آنان به قتل‌عام کردها و خدمتِ این گروهک به صدام در این انتفاضه، اقرار کرده‌اند.
ارتش موسوم به آزادیبخش منافقین، به دستور مسعود رجوی برای حفظ رژیم صدام، دست به سرکوب مردم شمال عراق و قتل عام بیش از ۲۵هزار بی‌گناه پرداخت و توانست جلوی سرعت حرکت انقلابیون برای فتح بغداد را بگیرد.
بخش سوم: خاک، نفت و پول مردم عراق، پاداش جنایت و کشتار منافقین
بعد از کشتار ۲۵هزار نفر از مردم شمال عراق توسط مجاهدین، نیروهای مجاهدین برخلاف گذشته بدون هیچ محدودیتی تردد آزادانه حتی با تجهیزات نظامی در تمام عراق داشتند. بعدها به دلیل حضور مجاهدین با ماشین‌های نظامی و با نشان ارتش آزادیبخش روبروی کاخ ریاست جمهوری صدام، مسعود رجوی دستور دارد اقدامات تحریک آمیز انجام نشود.
اگر نیروهای انتفاضه شعبانیه به بغداد رسیده بودند، دیگر صدام و حزب بعثی وجود نداشت. ۱۴ استان فتح شده بود و تنها بغداد و ۳ استان شمالی مانده‌بود که متأسفانه همکاری مجاهدین در کشتار مردم شمال عراق، کلید حیات صدام شد. به همین دلیل بعد سرکوب انتفاضه، صدام حجم انبوهی از تجهیزات نظامی اهدایی را به سمت پادگان اشرف گسیل کرد. مجاهدین در نگاه صدام، کلید بقاء او بودند.
پس از همکاری صمیمانه منافقین در کشتار انتفاضه مردم عراق و جلوگیری از سقوط رژیم بعث، مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقین از صدام حسین بالاترین نشان شجاعت ارتش عراق را دریافت کرد.
منافقین به طور ویژه بعد از همکاری صمیمانه در کشتار انتفاضه شعبانیه، تا زمان سقوط صدام بخش قابل توجهی از درآمد حاصل از فروش نفت عراق را دریافت می‌کردند و در ازای آن با صدام در سرکوب مردم عراق همکاری صمیمانه داشتند.
عزت ابراهیم نفر دوم ارتش بعث عراق در دیدار با رجوی پس از کشتار انتفاضه عنوان می‌کند: «شما بودید که صدام را نجات دادید و عزت و شرف عراق شدید. ما محاصره بودیم و ناامید شده بودیم و خود را در آستانه سقوط می‌دیدیم تا این‌که تانک‌های برادران مجاهد وارد شد و ما را نجات دادند و اشک در چشم‌هایمان حلقه زد، ما حیات‌مان را مدیون مجاهدین خلق هستیم.»
طاهر الحبوش رئیس استخبارات عراق در دیدار با مسعود رجوی به نقل از صدام حسین مطرح می‌کند: «به باور بنده و سایر مسئولان اطلاعات عراق، حفاظت از استاد مسعود رجوی عین حفاظت از من (صدام) است. من حتی اگر نیاز باشد می‌آیم و جلوی منزل شما از جان‌تان به عنوان نگهبان، حراست می‌کنم.»